سندرم شیهان(SHEEHAN SYNDROME)

سندرم شیهان شایعترین علت نارسایی هیپوفیز قدامی در زنان بالغ بوده و در اثر نکروز هیپوفیز(بیش از 75% بافت) ان بروز کرده و شایعترین علت ان خونریزی بعد از زایمان است (80% موارد). اما ممکن است در اثر شوک سپتیک و یا دیابت بیز بروز کند . تظاهرات بیماری برحسب وسعت نکروز و سرعت استقرار بیماری متفاوت است (ممکن است چند روز یا چند سال بعد از زایمان بروز کند ).

در کل شایعترین و زودرس ترین علامت بیماری قطع شیر است . ممکن است اختلال قاعدگی بصورت امنوره (قطع قاعدگیها) تا اولیگومنوره (قاعدگیهایی با فاصله بیشتر از 34 روز ) و اختلال فعالیت تیروئید و نارسایی ادرنال (ضعف – خستگی – عدم تحمل به سرما – ریزش موهای زیر بغل و عانه – کاهش میل جنسی و ... ) وجود داشته باشد یا نه .

درمان این حالت برحسب وجود اختلال فعالیت غده تیروئید و ادرنال و جایگزین کردن هورمون های مربوطه (تیروکسین – گلوکوکورتیکواستروئیدها و استروئیدهای جنسی ) است .معمولا نیازی به تجویز مینرال کورتیکوئیدها نیست .



نکته :

در سندرم شیهان کمبود هورمون رشد و پرولاکتین تقریبا همیشه (تقریبا 100% ) وجود دارد اما کمبود LHوFSH بترتیب در 70% و 40% موارد وجود داشته و دیابت بیمزه نسبیتا نادر است .
نارسایی هیپوفیز ثانویه به دیابت با بروز ناگهانی سردرد شدید در خط وسط و کاهش نیاز به انسولین مشخص میشود و میزان مرگ ومیر در این حالت به 30% میرسد.