میخواهم برگردم به روزهای کودکی ام
آن زمان که پدر تنها قهرمان بود
عشق در آغوش مادر خلاصه میشد
تنها دردم زانو های زخمی ام بود
بلند ترین نقطه ی زمین شانه های پدرم بود
ووو معنای خداحافظ تا فردا بود