عفونت ادراری در کودکان
عفونت ادراری می تواند هر یک از قسمت های دستگاه ادراری را درگیر کند. این قسمت ها عبارت اند از: کلیه ها، مثانه و مجرای ادراری ( مجرای ادراری، لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج هدایت می کند) . در اغلب موارد بخش عفونی ، پوشش مخاطی مثانه است. به این بیماری سیستیت اطلاق می شود. ابتلا به عفونت ادراری در دخترها بیشتر از پسرها دیده می شود زیرا مجرای ادراری در دختران کوتاهتر بوده و احتمال انتقال عفونت به مثانه بیشتر است. بندرت یک اختلال ساختمانی در دستگاه ادراری سبب بروز عفونت ادراری می شود. شایع ترین علامت عفونت ادراری، درد هنگام دفع ادرار و بروز تکرر ادرار است. عفونت ادراری را همیشه باید جدی تلقی کرد.

علائم احتمالی:

- درد یا سوزش هنگام دفع ادرار،- تکرر ادرار که گاه می تواند سبب شب ادراری در کودکانی شود که قبلاً کنترل ادرار در شب را پیدا کرده اند،
- تب،
- بوی تند ادرار و کدرشدن رنگ آن،
- درد در قسمت پایین شکم،
- درد پایین کمر (درصورت عفونت قسمت های فوقانی سیستم ادراری و کلیه ها).

نخستین اقداماتی که شما می توانید انجام دهید:

۱- اگر کودک از درد هنگام ادرار شکایت دارد نخست درجه حرارت بدن او را برای اطمینان از وجود تب کنترل کنید؛۲- بو و رنگ ادرار را بررسی کنید؛
۳- برای افزایش حجم ادرار و کمک به کار کلیه ها مایعات فراوان به کودک بدهید؛
۴- در صورت وجود درد در پشت و کمر، از یک کیسه آب گرم استفاده کنید؛
۵- در صورت وجود درد در هنگام ادرار کردن حتماً با پزشک مشورت کنید.

اقداماتی که پزشک انجام می دهد:

- پزشک نخست کودک را به دقت معاینه کرده و برای تشخیص قطعی عفونت و نوع عامل میکروبی یک آزمایش در خواست می کند و در صورت تشخیص عفونت از یک دوره درمان آنتی بیوتیک مناسب استفاده می کند؛- ممکن است لازم باشد پس از اولین حمله تشخیص داده شده عفونت ، آزمایش های اختصاصی تر (مثل عکس و اسکن از کلیه ها) انجام شود؛
- در صورت عود مجدد عفونت ممکن است لازم باشد کودک را برای بررسی اختلالات ساختمانی دستگاه ادراری به یک متخصص اطفال ارجاع داد.

برای پیشگیری از عود عفونت:

به کودک یاد بدهید که حتماً بعد از استفاده از دستشویی ، محل خروج ادرار را به طور صحیح با آب بشوید ( از جلو به عقب ).