استفراغ يكي از شايعترين شكايات در دوره شيرخوارگي و اوايل كودكي است. البته در شيرخوار سالم رگورژيتاسيون و استفراغ مي تواند طبيعي باشد، اما در مورد شيرخواري كه مكررا استفراغ مي كند ، نياز به ارزيابي دقيق مي باشد.
استفراغي كه دايمي است بايد جدي تلقي گردد ، نه تنها به دليل اهميت آن از نظر عامل ايجاد كننده بلكه بدليل كم آبي و اختلالات الكتروليتي و آسپراسيون احتمالي .

علل: شيوه تغذيه نامطلوب، تجمع مخاط در خلف حلق، مصرف غذاهاي چاشني دار، عفونتهاي گوارشي، تنفسي و عفونت گوش ، هيپوكسي مغزي، انسداد روده و نفخ، تنگي پيلور، انواژيناسيون فتق نافي، تحريكات شيميايي و اشعه، بي اشتهايي عصبي، شنيدن مطالب ناخوشايند و استشمام بوي نامطبوع، عوامل عاطفي و استرس.
مركز استفراغ در بصل النخاع واقع شده است.

نكات:
استفراغ جهشي مكرر در شيرخواران ممكن است به علت تنگي پيلور باشد.
استفراغ بلافاصله پس از خوردن شير ممكن است ارتباطي با محتوي شير و حجم زياد داشته باشد كه نشان دهنده نفخ زياد معده يا شيوه نامناسب در تغذيه باشد.
استفراغ فاقد دلمه و مواد غذايي تغيير نيافته مربوط به مري و استفراغ حاوي دلمه قوام با شيره معده مربوط به معده مي باشد.
استفراغ با رنگ سبز مربوط به قسمت تحتاني آمپول واتر مي باشد كه ارتباطي با پيلور ندارد.
استفراغ با رنگ و بوي مدفوع مربوط به قسمت تحتاني سيستم روده اي و نشاندهنده انسداد يا التهاب صفاق است.
استفراغ محتوي خون مربوط به قسمت فوقاني دستگاه گوارش مي باشد.
همچنين خوراندن بيش از حد شير به شيرخوار سبب استفراغ مي شود.

تدابير پرستاري:
جلوگيري از آسپيراسيون و خفگي با دادن سر به يك طرف (كه مهمترين اقدام پرستاري محسوب مي شود).
كنترل و ثبت زمان، حجم و تناوب و مشخصات استفراغ
بررسي و تعيين شيوه و نوع تغذيه و حساسيتهاي غذايي
استفاده از مايعات صاف شده ايزوتونيك
استفاده از قطعات يخ، آب ژله، آبميوه رقيق، مايع زنجبيل دار و سپس با افزايش تحمل كودك نسبت به مواد غذايي، استفاده از بيسكوييت نمكي و نان سوخاري با كره، آبگوشت رقيق. پس از آن با افزايش تحمل كودك مي توان از مواد غذايي عادي استفاده كرد.
اقدامات دارويي ضد استفراغ
كنترل جذب و دفع مايعات در موارد شديد به دليل خطر كم آبي