متیمازول داروی ضدتیروئیدی است که برای درمان هایپرتیروئیدی (پرکاری تیروئید) تجویز میشود. مکانیسم اثر این دارو از طریق مهار ساخت هورمونهای تیروئیدی میباشد.
از جمله عوارض مینور این دارو میتوان به راش، کهیر، درد مفاصل و ناراحتی معده اشاره کرد.
آگرانولوسیتوز (کاهش بسیار شدید تعداد گلبولهای سفید) عارضه نادر ولی بسیار مهم این دارو میباشد، که در صورت وقوع، باید مصرف دارو قطع شود. به همین خاطر باید به بیماران تحت درمان با متیمازول توصیه شود تا در صورت بروز علائم احتمالی آگرانولوسیتوز همچون گلودرد، تب، زخمهای دهانی یا هرگونه علایمی از عفونت به سرعت مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک خود اطلاع دهند تا بررسی لازم (CBC) صورت گیرد.
نکته دیگری که در مورد مصرف این دارو باید مورد توجه قرار گیرد این است که خانمهایی که تحت درمان با متیمازول هستند، پیش از بارداری، باید تصمیم خود را با پزشک معالج در میان بگذارند چرا که متیمازول از جفت عبور میکند و میتواند اثرات سوئی بر جنین داشته باشد؛ در این شرایط، باید متیمازول به داروی ضدتیروئیدی دیگری (پروپیلتیواوراسیل PTU) تغییر داده شود.