این مایع در واقع محلولی است که حاوی ملکول های اکسیژن است که در یک غشای چربی بسته بندی شده اند.
هر بسته تنها ۲ تا ۴ میکرومتر است و آنها درون یک مایع قابل تزریق قرار دارند.
این مایع در عمل اکسیژنی را حمل می کند که سه تا چهار برابر اکسیژن درون خون ما است.

اختراع آن سبب شد که بتوانیم به زندگی بدون تنفس کردن امیدوار باشیم.