- متن پست
- اخرین دیدگاه ها
- جزئیات
شیر حـــــق را دان مــطهـَّـر از دغـل
در غــــزا بـــــر پــهلوانی دست یافت
زود شــــمشیـــــری برآورد و شتافت
او خـَــدو انــــداخـــــت بر روی علی
افتخـــار هــر نـــبـی و هـــــــر ولی
او خـــدو زد بـــر رخـــی که روی ماه
سجده آرد پیـــش او در ســجـــده گاه
در زمان انــداخــت شـــمشیـرش علی
کــرد او انــــدر غــــزایـــش کــاهلی
گشت حــیــران آن مــبارز زیــن عمل
وز نمـــودن عــفو و رحـــمت بی محل
گفت: بر من تیــــغ تیــــز افــــراشتی
از چه افگنــــدی مـــــرا بـــگذاشتی؟
آن چه دیـدی که چنین خشمت نشست
تا چنــان بــرقـــی نـمــود و باز جست
آن چه دیدی کــه مــرا زان عـکسِ دید
در دل و جــان شــعلــه ای آمــد پدید
ای علــی کـه جـمـلــه عقل و دیده ای
شمـّـه ای واگــو از آن چـــه دیـده ای
باز گو؛ دانـــم کــه ایــن اسرار هو ست
زان که بــی شمـشیر کشتن کار او ست
بازگــو ای بــــاز عــرش خــوش شکار
تا چــه دیــدی ایــن زمـان از کردگار؟
چــون تـــو بــابی آن مدینه ی علم را
چـــون شـــعاعـــی آفتــاب حــلم را
باز بــاش ای بــاب بــــر جــویای باب
تا رســد از تــو قـُـشور انــدر لــُبــاب
بــازگـــــو ای بــــاز پــــر افــروخته
با شـَـه و بـا سـاعـــــدش آمــوختـــه
در محــل قـهر این رحمت ز چی ست؟
اژدها را دســت دادن راه کــی سـت ؟.
گفــت: مـــن تـیـغ از پـی حق می زنم
بــنــده ی حــقـَّـم نــه مــأمــور تنم
شیــر حــقـّــم، نــیستــم شیــر هـوا
فعـــل مــن بــر دیــن مــن باشد گوا
رخــت خــود را مـــن زرِه بــرداشـتم
غـیر حــق را مــن عـــدم انــگــاشتم
مــن چــو تــیغـم پـــر گهرهای وصال
زنــده گــردانــم نـه کــشتــه در قتال
خشم بـر شاهان شــه و مــا را غــــلام
خشــم را هــم بــسـتـــه ام زیـر لگام
چــون درآمـــد علـّـتی انـــدر غــــزا
تیــغ را دیــدم نــهــان کــردن ســزا
آن چــه لله مــی کــنـم تــقلید نیست
نیست تخــییل و گمان ؛ جز دید نیست
انــدرآ آزاد کــردت فــضـــــل حـــق
چون که رحمش داشت بر خشمش سبق
اندرآ اکـــنون کـــه رسـتی از خـــطر
سنــگ بــــودی؛ کیمیا کردت گهـــر
تو مـنی و مـــن تــوأم ای مــحــتشم
تـــو علی بودی؛ علی را چـون کـُـشم؟
اندرآ مــــــن در گــشـــادم مر تو را
تـُـف زدی و تحــفه دادم مـــــر تو را
من جفاگـــــر را چنیـــن ها می دهم
پیش پای چـــپ چه سان سر می نهم
پس وفـــاگـــر را چه بخشم؟ تو بدان
گنـــــج ها و مــلک هـــای جاودان
( خلاصه ای بود از شعر مولوی در مدح علی « ع ». مثنوی ی معنوی ی مولوی، دفتر اول)
خو منم بلدم شعر بخونم:
اتل متل توتوله گاو حسن چوجوره؟ نه شیر نداره نه....
بقیش بی تربیتی بوت!
| تاریخ ارسال : | 2014/07/19 - 13:33 |
| در گروه : |  |
| آدرس پست : | لینک مستقیم |
| طول تصویر : | 800x |
| عرض تصویر : | 600px, |
| حجم : | 105KB |
| دریافت : | 28169c99-95ce-4e11-b6c4-9aaf8325dcef.jpg · |
