هایپردونشیا به داشتن دندان های اضافی یا بیش حد معمول اطلاق می شود.
شواهدی به نفع وجود فاکتورهای ارثی و محیطی وجود دارد.بیشتر دندان های اضافی جوانه نمی زنند اما ممکن است به صورت تاخیری دربیایند یا باعث ایجاد دیگر مشکلات دندانی شوند.
معمولا برای تشخیص هایپردنشیا از عکس برداری با اشعه ایکس استفاده می شود.
پیشنهاد شده که دندان های اضافی از یک جوانه ثانویه دندانی نزدیک جوانه دندان معمولی و یا از شکافته شدن خود جوانه دندان های معمولی ایجاد می شود.
هیپودونشیا یک وضعیت مشابه است که در آن تعداد دندان ها کمتر از تعداد معمول است.
هایپردنشیا در تعدادی از اختلالات شامل Gardner's syndrome و cleidocranial dysostosis دیده می شود.