کفلین

يك اشتباه بسيار رايج كه خيلى از پزشكان و همکاران محترممون ازش خبر ندارن! شما بارها اسم اين آنتى بيوتيك رو از زبون پزشكان ( خصوصا جراحان ) شنيديد: آمپول كِفلين! (KEFLIN) خيلى از دانشجوهاى پزشكى و پرستاري دقيقا نميدونن كه كِفلين چيه!! و از اون جالبتر اينكه تقريبا اكثر همکاران محترم، با ديدن اسم كِفلين در اُردِر بيمار، به بيمار آمپول سفازولين ميزنن! و فكر ميكنن كِفلين همون سفازولينه! خير!! اين يك اشتباه رايجه! كِفلين در حقيقت اسم تجارى آنتى بيوتيكيه بنام سِفالوتينِ! كه براحتى هم دربيمارستان پيدا نميشه! -

سفالوتين : اولين سفالوسپورينى بود كه در سال ١٩٦٤ وارد بازار شد و بشدت هم مورد توجه قرار گرفت! مخصوصا بِرَند (كفلين) اون كه كاملا رايج شده بين همه! -اما سفازولين ؛ يك آنتى بيوتيك ديگه است از همون خانواده سفالوسپورينها! و با سفالوتين فرق داره! تنها علتى كه احتمالا باعث شده خيليا به اشتباه فكر ميكنن كِفلين (سفالوتين) همون سفازولينه، اينه كه آثار درمانى سفالوتين و سفازولين كاملا مشابه هست! -

همينجا ياد بگيريد كه سفازولين و سفالوتين (كِفلين) هردو براى درمان عفونتهاى گرم مثبت مثل استاف و استرپ بكار ميرن. و از طرفى آنتى بيوتيك هاى خيلى خوبى هستن براى پروفيلاكسى قبل از بسيارى از اعمال جراحى! پس كِفلين، سفازولين نيست! اما ايرادى هم نداره كه به اشتباه بجاى هم بكار ميرن.

در شیر یک ترکیب ضدعفونی و آنتی بادی ضدویروس و باکتری وجود دارد که باعث دفع میکروب های روده ای می شود.
متخصصان بیماری های عفونی درباره آنتی بادی های شیر چنین می گویند: آنتی بادی های شیر که به منزله مبارزان و مدافعان مسلح دستگاه گوارش فعالیت می کنند به از بین بردن ویروس ها و باکتری ها می پردازند.
معلوم نیست که چه طور و تا چه اندازه انسان را از عفونت های روده ای و جهاز هاضمه محافظت می کنند ولی آن چه مسلم است این که اگر مقدار آنتی بادی به قدر کافی باشد قطعاً از عفونت جلوگیری می کند.وجود عوامل ضدعفونت در چربی شیر برای رفع ناراحتی های عفونی روده ای نظیر اسهال های عفونی به ویژه در کودکان نقش مهمی دارد.براساس تحقیقات مشخص شده است کودکانی که از شیر بدون چربی استفاده می کنند ۵ برابر بیشتر از کودکانی که شیر با چربی طبیعی و کامل مصرف می کنند در معرض خطر ابتلا به ناراحتی های معده ای و روده ای قرار دارند. هم چنین مشاهده شده است که کودکانی که فقط شیر بی چربی به آن ها داده می شود در بهبود اسهال مزمن دچار مشکل می شوند.

داروهای باکتریو سیدل برای TB : ایزونیازید ، ریفامپین ، پیرازینامید
داروهای باکتریو استاتیک برای TB : اتانبوتول ، استرپتومایسین ، اتیونامید ، سیکلوسرین

Streptococcus pneumoniae meningitis in a patient with alcoholism

گواوا چیست؟
درخچه ای همیشه سبز از خانواده میتراسه که برگهای متقابل دراز و بیضی شکل دارد.گل های آن سفید و معطر هستند و در بهمن واسفند به گل می نشیند.از نظر ترکیبات شیمیایی،میوه گیاه گواوا دارای انواع ترپنوئیدها،اسانس،روغن فرار و ... است.در 100گرم از این میوه موادی مثل آب 82 درصد،پروتئین 0.7 درصد،چربی 0.6 درصد،هیدرات کربن11 درصد،کلسیم،آهن،فسفر،سدیم،پتاسیم،انواع ویتامین های A،ایبوفلاوین و ویتامین ث وجود دارد.از تمام قسمت های این گیاه مثل میوه های جوان و نارس آن به عنوان داروی ضد اسهال استفاده می شود.جوشانده پوست خشک درخچه برای معالجه درد معده خورده می شود و در استعمال خارجی برای ناراحتی های پوستی و زخم ها کاربرد دارد.
از برگهای گیاه به عنوان آنتی بیوتیک خفیف در مقابل استافیلوکک ها استفاده می شود.از برگ این درخت درست مثل برگ چای استفاده می شود و آب فشرده ی میوه آن برای دیابت مفید است.میوه رسیده و خشک آن برای معالجه اسهال خونی مصرف می شود.میوه آن نرم کننده سینه بوده و برای عفونت های حاد گلو به عنوان آرام کننده استفاده میشود

حتما تا كنون بيمارانى رو ديديد كه ظاهر زبانشون،همانند شكل زير شده است!
به اين بيمارى، زبان جغرافيايى ميگويند!
زبان جغرافیایی بیماری بی ‌ضرر و خوش خيمى است که به زبان، شکلی نقشه‌ مانند، یا به عبارتی جغرافیایی می ‌دهد و علت آن ازدست دادن پرزهاى زبان درقسمتهايى اززبان است.
اگر چه دیدن ظاهر زبان جغرافیایی ممکن است نگران ‌کننده باشد،اما هیچ خطرى براى سلامت شخص به وجود نخواهد آورد وباهیچ عفونت و سرطانی همراه نیست!
به طور معمول این حالت در چند عضو ديگرخانواده نيزمشاهده می‌ شود(ريشه بيمارى ژنتيكى است) اگرچه كه علل زير هم ممكن باعث ايجاد زبان جغرافيايى شوند:
-کمبود ویتامین B
-پسوریازیس(نوعی بیماری پوستی مزمن)
-استرس بیش از حد
-تغییرات هورمونی
-حساسیت هاى غذايى
-کمبود آهن بدن، کم خونی
-بیماریهای قارچی
بيمارى زبان جغرافیایی،معمولا بدون درد است، اما مصرف موادغذايى زير گاهى درد و سوزش زبان دراين افراد ايجاد ميكند:
غذاهای داغ و تند- قلیان - نوشیدنی ها والکل- مواد غذایی اسیدی و آجیل!
-درمان:
بخاطر داشته باشيد كه هیچ درمانی برای این مشکل وجود ندارد!تنها راه،حذف عوامل تشدید کننده اى است كه دربالا نام برده شدند!
فقط در برخی موارد که درد و سوزش زبان زیاد است، پزشک داروهاى زير راجهت كاهش درد تجويزميكند:
- ژل آنتی هیستامین و دهان شویه حاوی استروئید
- داروهای مسکن
- ضدالتهاب ها
- دهان شویه های بی حس کننده
- مکمل عنصر روی

بیماری‌ دست‌، پا و دهان‌ عبارت‌ است‌ از یك‌ عفونت‌ ویروسی‌ كه‌ در گلو آغاز می‌شود و لوزه‌ها، پوست‌، لوله‌ گوارش‌ و دستگاه‌ عصبی‌ مركزی‌ را درگیر می‌سازد. این‌ بیماری‌ در شیرخواران‌ و كودكان‌ كم‌ سن‌ و سال‌ (2 هفته‌ تا 3 ساله‌) رخ‌ دهد.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. تب‌ ناگهانی‌
۲. گلودرد همراه‌ با وجود تاول‌ و زخم‌ در دهان‌ و گلو
۳. سردرد
۴. بثور پوستی‌ به‌ صورت‌ تاول‌ روی‌ دست‌ها، پاها و كشاله‌ ران‌
۵. بی‌اشتهایی‌
۶. گاهی‌ درد شكمی‌
ـ علل‌ بیمای:
عفونت‌ ناشی‌ از ویروس‌ كوكساكی‌ 16 ـ آ، كه‌ از فرد به‌ فرد انتقال‌ می‌یابد.
ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر:
فصول‌ تابستان‌ و پاییز
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
بهبود خود به‌ خودی‌ در عرض‌ 5-4 روز
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
انتظار نمی‌رود عارضه‌ای‌ به‌ وجود آید.
ـ درمان‌:
۱. این‌ بیماری‌ سیر خفیفی‌ دارد و می‌توان‌ از كودك‌ در منزل‌ مراقبت‌ به‌ عمل‌ آورد.
۲. یك‌ گوش‌ پاك‌كن‌ یا چیزی‌ شبیه‌ آن‌ را با پراكسید هیدروژن‌ 2% آغشته‌ كنید، و روی‌ تاول‌های‌ دهان‌ بمالید.
۳. اگر كودك‌ به‌ سنی‌ رسیده‌ باشد كه‌ بدون‌ قورت‌ دادن‌ بتواند دهان‌ خود را بشوید، دهان‌ او را پس‌ غذا با آب‌ نمك‌ (نصف‌ قاشق‌ چایخوری‌ نمك‌ در یك‌ فنجان‌ آب‌) بشویید.
۴. وسایل‌ غذاخوردن‌ و سایر اشیایی‌ كه‌ با دهان‌ یا بزاق‌ بچه‌ تماس‌ حاصل‌ كرده‌اند را در صورت‌ امكان‌ بجوشانید یا از وسایل‌ یك‌ بار مصرف‌ استفاده‌ كنید تا از سرایت‌ بیماری‌ جلوگیری‌ شود.
۵. سر شیشه‌ شیر را قبل‌ از استریل‌ كردن‌ شیر خشك‌ در شیشه‌، به‌طور جداگانه‌ 20 دقیقه‌ بجوشانید.
ـ داروها:
برای‌ كم‌ كردن‌ تب‌ بالا یا درد می‌توان‌ از داروهایی‌ مثل‌ استامنیوفن‌ استفاده‌ كرد. آنتی‌بیوتیك‌ها برای‌ این‌ بیماری‌ مؤثر نیستند.

کنترل عفونت در دندان پزشکی‌ :
قداماتی که برای جلوگیری ازبروز عفونت های بعدی صورت می گیرد باید به گونه ای انجام پذیرد که در طیف وسیعی از کارهای دندانپزشکی قابل استفاده باشد . مقرون به حرفه بوده و کمترین زمان را در هنگام جراحی به خود اختصاص دهد و علمی ، دقیق و بی خطر باشد .برخی از متخصصان بر این باورند که گرفتن سابقه پزشکی بیمار روشی مطمئن برای شناسایی بیمارانی است که امراض عفونی را منتقل می کند اما این باور غلط است . زیرا در غالب موارد تشخیص یک بیمار عفونی از سابقه بیمار غیر ممکن است . چون اولاً اکثر بیماران از وضعیت پزشکی خود بی اطلاع هستند برخی گاهی واقعیت را مخفی می کنند و برخی از بیماران چون دوره کمون طولانی دارند شاید در آزمایشات اولیه مشخص نباشد . اگر بیمار آلوده ، دندانپزشک را در جریان بیماری خود قرار دهد کمک بزرگی می کند . راه حل این است که هر بیمار ، بالقوه عفونی محسوب شود.
مواردی مانند تبخال نوع I و HIV و هپاتیت B امکان دارد به وسیله بهداشتکار دهان و دندان به بیماران منتقل شود .
در محیط دندانپزشکی معمولاً بعد از مهارت پزشک در درمان مهمترین قسمت کار مربوط به دستیار دندانپزشک است که با مهار عفونت و سترون کردن کامل وسائل و روش مناسب دفع آلودگی خطر را به حداقل برساند. استفاده از دستکش، عینک محافظ و ماسک کمک بزرگی برای جلوگیری از انتشار عفونت ها است. حرارت و زمان لازم برای اتوکلاو بسیار حائز اهمیت است که معمولاًبسته به نوع وسائل انتخاب می شود . مثلاً حرارت ۱۳۸ – ۱۳۴ درجه سانتیگراد حداقل زمان ۳ دقیقه کافی است .
در محیط دندانپزشکی بزاق و خون هر دو وجود دارند به علاوه ذرات پراکنده ترشحات سر پوش گذاری مجدد سر سوزن بیحسی ، در دندانپزشکی امری معمولی است ولی می تواند خطری جدی برای ایجاد عفونت در افراد مشغول به کاردر دندانپزشکی باشد .

خون به عنوان حامل میکروارگانیزم های بیماری زا به خوبی شناخته شده و موردی وجود ندارد که در آن آلودگی خونی با خطر همراه نباشد.
(اگر باشد بسیار محدود است)

بزاق میتواند بُعد دیگری بر ابعاد ایجاد عفونت بیفزاید . اگر چه بزاق تعدادی از خواص میکروب کشی را دارد اما در عین حال می تواند حامل بسیاری از میکروبها ، ویروسها و قارچها نیز باشد . بعضی شواهد نشان می دهد که ویروسهای معینی به طور فعال به درون بزاق ترشح می شوند .

گیاهان انرژی زا، علاوه بر ایجاد انرژی، سلامت و تعادل سیستم دفاعی بدن را نیز بهبود می بخشد.
جنسینگ سیبری: به نقل از سایت «MSN»، این گیاه بین ورزشکاران شهرت زیادی دارد. این گیاه بنیه بدن را افزایش می دهد، خستگی مفرط را کاهش می دهد و تأثیر استرس را به حداقل می رساند. این گیاه که به صورت دم کرده، کپسول یا قرص مصرف می شود برای بیماران مبتلا به لوپوس، آرتریت روماتوئید و فشار خون بالا توصیه نمی شود.
ژینکو: این گیاه با افزایش تولید آدنوزین تری فسفات (نوکلئوئید حامل انرژی) (ATP) در بدن، میزان انرژی سلولی را افزایش می دهد. ATP به مغز کمک می کند گلوکز را متابولیزه کند و در نتیجه عملکرد حافظه و ذهن را بهبود بخشد.
چای سبز: این نوشیدنی عملکرد تحریک کننده دارد. در نتیجه در طول روز انرژی بدن را افزایش می دهد. چای سبز حاوی ماده آنتی اکسیدان، ضد سرطان و آنتی بیوتیک است.
جنسینگ هندی (اشواگاندا): این گیاه در طب هندو برای تسکین خستگی مفرط استفاده می شود و مقاومت بدن به استرس را افزایش می دهد و در نتیجه میزان انرژی بدن بهبود می یابد. در صورت مصرف داروی ضد اضطراب و صرع از مصرف این گیاه پرهیز شود.
گون (استرا گالوس): متابولیزم بدن را افزایش می دهد و درمان عالی برای رفع خستگی مفرط است. اگرچه مصرف آن ضرر ندارد اما در صورت بالا بودن تب یا داشتن عفونت از مصرف آن پرهیز کنید.
در صورت مصرف رقیق کننده خون یا بتابلوکر از این گیاه استفاده نشود.
گزنه: دم کرده این گیاه نسبت به یک فنجان قهوه انرژی بیشتری دارد. این گیاه سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است.
ریش (Reishi): نوعی قارچ نادر در چین که لقب «اکسیر زندگی» دارد و برای افزایش انرژی، تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش استرس استفاده می شود.

بیماری های خونی ارثی : اکر شما یک بیماری خونی در اقوامتان دارید ، شما هم امادگی گرفتن این بیماری را دارید . یک نوع از این بیماری ، کم خونی سلول داسی شکل است .
به جای داشتن یک سلول خونی طبیعی شکل که به راحتی داخل رگ ها حرکت میکنند ، سلول های داسی شکل سخت و لبه مورب دارند .
این سلولها نمیتوانند داخل رگ های خونی حرکت کنند و راه رگ ها را برای رساندن خون به ارگان های بدن سد میکنند . بدن شما سلول های داسی شکل را به سرعت از بین میبرد ، ولی نمیتواند سریعا گلبول قرمز خون را بسازد.
این باعث کم خونی میشود و نوع دیگر بیماری خونی ارثی تالاسمی است . این موقعی اتفاق می افتد که بدن ژن های بخصوصی را از دست میدهد یا وقتی که ژ ن های متفاوت (با معمولی فرق دارند) از والدین به فرزندان میرسد که باعث میشوند بدن چطور هموگلوبین را بسازد.
کم خونی آپلاستیک (APLASTIC) زمانی اتفاق میافتد که بدن شما به اندازه کافی گلبول قرمز خون نمیسازد . از انجایی که این بیماری گلبول های سفید خون را هم تحت تاثیر قرار می دهد بدن امادگی دارد که عفونی بشود و خون روی پیدا میکند که جلوی ان را نمی شود گرفت . این به چند دلیل اتفاق می افتد :
_ درمان سرطان (شیمی درمانی یا رادیوتراپی)
_ در معرض مواد شیمییایی سمی قرار گرفتن (مانند آنهایی که برای دفع حشرات استفاده میشود ، رنگ و تمیز کننده های خانگی)
_ بعضی از داروها (مثل آنهایی که برای ارتروز روماتیسمی استفاده میشود)
_ بیماری های خود ایمنی (مثل سل پوستی)
_ عفونت ویروسی که مغز استخوان را درگیر می‌کند یا بیماری های مغز استخوان.
درمان بستگی به این دارد که چه قدر کم خونی پیشرفته باشد .
این میتواند به وسیله تزریق خون ، دارو یا پیوند مغز استخوان باشد.

اگر بیمار #دیابتی از شما سوال کنه که موقع #سرماخوردگی, عفونت و یا هر بیماری دیگری مصرف #انسولینش چطور باشه چه جوابی میدین؟ حتی در صورتیکه بیمار نتونه غذا بخوره و یا تهوع و استفراغ داشته باشه, دز پایه انسولینش رو باید بگیره و قند خونش رو به دفعات بیشتر در روز چک کنه. علائم #کتواسیدوز و کمای هیپراسمولار رو نیز حتما به مریض هشدار بدین( افزايش ناگهاني در حجم ادرار و احساس تشنگي، درد شكم، استفراغ، بوي تنفس كتوني، تنفس تند و عميق و...)

سلام
می دونستید بعضی از مریض ها که برای کشیدن دندون عقلشون می رن پیش دندونپزشک ، ممکنه بجای اینکه دندونِ از دهنشون در بیاد از دماغشون بیوفته بیرون؟ جدی

«لارا تامپسون»، ۲۶ ساله بود که زندگی‌اش عوض شد. در ابتدای سال ۲۰۰۸، او مقیم «رُد آیلند» بود و در یک پژوهشکده پیشگیری از ایدز کار می‌کرد که ناگهان دچار بیماری اسهال و استفراغ شد. او در ابتدا فکر کرد که دستگاه گوارشش دچار عفونت ویروسی شده یا نظم دستگاه گوارشش به خاطر استرس به هم ریخته و بنابراین تصور نمی‌کرد که مشکل‌اش، بیش از چند روز ادامه پیدا کند. اما این طور نشد و لارا در عرض سه هفته، بین ۷ تا ۹ کیلوگرم از وزنش کم شد. به خاطر اسهال شدید، مجبور بود هر آن که احساس دفع به او دست می‌داد به دستشویی برود و نمی‌توانست سر کارش برود. وقتی او با یک پزشک مشورت کرد متوجه شد که مشکل‌اش چیزی بیشتر از یک عفونت ساده ویروسی است. معلوم شد که دستگاه گوارش او با یک باکتری به نام کلستردیوم دیفیشیل Clostridium difficile آلوده شده است. به خاطر وجود مقاومت آنتی‌بیوتیکی، درمان عفونت با این باکتری دشوار است. پزشکان، نخست او را با مترونیدازول درمان کردند که آثار جانبی نامطلوبی مثل تهوع و تشدید سردرد میگرنی را در لارا در پی داشت و منجر به درمان او نشد. داروی بعدی که برای تجویز شد، ونکومایسین بود که یک آنتی‌بیوتیک وسیع‌الطیف به حساب می‌آید. این آنتی‌بیوتیک هم مؤثر نشد و درمان با ونکومایسین باعث شد که عفونت قارچی هم بگیرد. اوضاع برای لارا بدتر می‌شد و مسئولان محل کار او، از آنجا که می‌ترسیدند او عفونت را به بیماران حساس مبتلا به ایدز منتقل کند و شرایط این بیماران را بحرانی کند، از او خواستند که در محل کار حاضر نشود. چندین ماه، اوضاع به همین روال ادامه یافت، انواع رژیم‌های دارویی برای لارا تجویز می‌شد و هیچ کدام موثر واقع نمی‌شدند، موهای لارا شروع به ریزش کرد و عضلاتش تحلیل رفتند. تا تابستان سال بعد او ۱۸ کیلوگرم از وزنش را از دست داده بود و ناامید شده بود. اینجا بود که او در اینترنت دنبال درمان‌های جایگزین جستجو کرد تا اینکه به توضیحاتی در مورد یک شیوه درمانی خاض برخورد که در آن از هیچ دارویی استفاده نمی‌شد. این درمان عجیب، عبارت بود از «پیوند مدفوع»! بله! اشتباه نخواندید: پیوند مدفوع یعنی قرار دادن مدفوع صاف و رقیق‌شده فردی با روده سالم در روده بزرگ یک بیمار! این کار به این منظور انجام می‌شود که کلونی یا جمعیت باکتریایی یک بیمار با یک کلونی تازه و متفاوت جایگزین شود. لارا در این زمان چیزی برای از دست دادن نداشت و می‌خواست این درمان را امتحان کند. در این زمان او تقریبا بیشتر اوقات خود را در دستشویی می‌گذارند، گریه می‌کرد و دچار مشکل روحی شده بود. او از چیزهایی که پیدا کرده بود، پرینت گرفت و پزشکی را پیدا کرد که آشنا باین شیوه درمانی بود. این پزشک «کالین کلی»، یک متخصص بیماری‌های دستگاه گوارش بود. در اواخر اکتبر سال ۲۰۰۸، پیوند مدفوع به صورت سرپایی روی لارا انجام شد. مثل یک کولونوسکوپی، لارا قبل از پیوند، داروهای ملینی استفاده کرد که روده‌اش را پاک کرد. دوست پسر لارا هم دهنده مدفوع شد! تنها در عرض دو ساعت بعد از پیوند مدفوع، لارا حس کرد که بهتر شده است و با گذشت سه سال از این پیوند، دیگر او دچار عفونت مجدد با کلستردیوم دیفیشیل نشده است. ________________________________________ روده بزرگ همه ما مملو از باکتری‌هایی است که با ما همزیستی دارند و بیماری‌زا نیستند، این باکتری‌های عرصه را برای رشد باکتری‌های بیماری‌زا تنگ می‌کنند. این جمعیت باکتریایی سودمند که به آن فلور نرمال میگویند باعث مقاومت نسبت به باکتری های بیماری زا میشوند.

طبقه بندی کم خونی ها برحسب شاخص های گویچه ای

1-هیپوکرومیک میکروستیک (MCV<80)
1-کم خونی فقر آهن (شایع ترین علت کم خونی )
2-تالاسمی مینور Thalassemia minor
3-موارد پیشرفته بیماری های مزمن سیستمیک (Anemia of chronic disease)

2-هیپوکرومیک نرموسیتیک
1-بیماری های مزمن سیستمیک (در برخی از موارد)
2- مسمومیت با سرب، و برخی از موارد کم خونی های سیدروبلاستیک

3-نرموکرومیک نرموستیک (MCV 100-80 )
1-خونریزی حاد Acute blood loss
2-کم خونی های همولتیک و پرکاری طحال
3-هیپپلازی مغز استخوان (کم خونی آپلاستیک)، و سندرم میلودیسپلاسیک.
4-جایگزینی مغز استخوان توسط تومور و یا فیبروز (کم خونی میلوفیتزیک).
5-کم خونی های مربوط به بیماری سیستمیک (anemia of chronic disease) ،عفونت و بدخیمی ها.
6-مسمومیت با سرب:همراه با بازوفیلی منقوط.

4-ماکروسیتیک هیپوکرومیک (MCV>100)
کم خونی های مگالوبلاستیک توام با فقر آهن:همراه با ماکرواولوسیت.

5-ماکروسیتیک نرموکرومیک
1-کم خونی مگالوبلاستیک (کم خونی پرنیسیوز و کمبود اسید فولیک):همراه با ماکرواوالوسیت.
2-رتیکولوسیتوز:همراه با ماکروسیتهای پلی کروماوفیلیک.
3-بیماری مزمن کبد(همراه با سلولهای هدف target cell) و هیپوتیروئیدیسم.
4-برخی از انواع کم خونی های آپلاستیک ،کم خونی های مقاوم به درمان در میلودیسپلازی،و درمان با داروهای سیتوتوکسیک.

متی‌مازول داروی ضدتیروئیدی است که برای درمان هایپرتیروئیدی (پرکاری تیروئید) تجویز می‌شود. مکانیسم اثر این دارو از طریق مهار ساخت هورمون‌های تیروئیدی می‌باشد.

از جمله عوارض مینور این دارو می‌توان به راش، کهیر، درد مفاصل و ناراحتی معده اشاره کرد.

آگرانولوسیتوز (کاهش بسیار شدید تعداد گلبول‌های سفید) عارضه نادر ولی بسیار مهم این دارو می‌باشد، که در صورت وقوع، باید مصرف دارو قطع شود. به همین خاطر باید به بیماران تحت درمان با متی‌مازول توصیه شود تا در صورت بروز علائم احتمالی آگرانولوسیتوز همچون گلودرد، تب، زخم‌های دهانی یا هرگونه علایمی از عفونت به سرعت مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک خود اطلاع دهند تا بررسی‌ لازم (CBC) صورت گیرد.

نکته دیگری که در مورد مصرف این دارو باید مورد توجه قرار گیرد این است که خانمهایی که تحت درمان با متی‌مازول هستند، پیش از بارداری، باید تصمیم خود را با پزشک معالج در میان بگذارند چرا که متی‌مازول از جفت عبور می‌کند و می‌تواند اثرات سوئی بر جنین داشته باشد؛ در این شرایط، باید متی‌مازول به داروی ضدتیروئیدی دیگری (پروپیل‌تیواوراسیل PTU) تغییر داده شود.