"تب روماتیسمی حاد" قسمت دوم
علایم قلبی مشکوک به کاردیت سوفل تازه یا تغییر سوفل قدیمی، کاردیومگالی، نارسایی احتقانی قلب و پریکاردیت است.
کره سیدنهام در زمان تظاهر اولیه بیماری نادر است.
اریتم مارژیناتوم و ندول های زیرجلدی نادر هستند (کمتر از 10% بیماران).
آرتریت در 80% بیماران بروز می یابد و معمولا چند مفصل بزرگ را از جمله زانو، قوزک پا، آرنج و مچ درگیر می کند.
بیماری به نظر می رسد به علت واکنش متقاطع آنتی بادی های ساخته شده علیه آنتی ژ..
[ادامه متن . . .]
"تب روماتیسمی حاد" قسمت دوم
علایم قلبی مشکوک به کاردیت سوفل تازه یا تغییر سوفل قدیمی، کاردیومگالی، نارسایی احتقانی قلب و پریکاردیت است.
کره سیدنهام در زمان تظاهر اولیه بیماری نادر است.
اریتم مارژیناتوم و ندول های زیرجلدی نادر هستند (کمتر از 10% بیماران).
آرتریت در 80% بیماران بروز می یابد و معمولا چند مفصل بزرگ را از جمله زانو، قوزک پا، آرنج و مچ درگیر می کند.
بیماری به نظر می رسد به علت واکنش متقاطع آنتی بادی های ساخته شده علیه آنتی ژن های باکتری به علت شباهت این آنتی ژن ها با مولکول های سطحی سلول های قلب و مغز باشد.این آنتی بادی ها در سرم وجود دارند.
تشخیص های افتراقی شامل: کاوازاکی، سپسیس، آرتریت سپتیک و لوپوس است.
شواهد عفونت استرپتوکوکی حلق عبارتند از: کشت حلق مثبت، مخملک و افزایش آنتی بادی های ضد استرپتوکوک
ASO موارد مثبت کاذب دارد مثلا در RA و آرتریت تاکایاسو بنابراین بالا رفتن تیتر ASO باید همراه با ارزیابی دقیق بالینی و تیتر سایر آنتی بادی های ضد استرپتوکوکی تفسیر شود. آنتی بادی های ضد استرپتوکوک عبارتند از: anti streptolysin o، anti DNAse B، antistreptokinase، antihyaluronidase و anti DNAase
اگرچه سن، محل جغرافیایی و فصل بر روی تیتر آنتی بادی تاثیر می گذارد؛ در 95% از بیماران حداقل تیتر یکی از آنتی بادی های فوق افزایش دارد و ASO به تنهایی در 80%-85% از بیماران مثبت است.
تیتر ESR و CRP هم افزایش دارند و برای پیگیری بیماری مفید هستند.
ضایعات فیبرینوئید کانونی در قلب و گرانولوم های هیستیوسیتی که ندول های آشوف نامیده می شوند می توانند یافته های دیررس باشند.
استراتژی های درمانی به مدیریت تب روماتیسمی حاد، مدیریت عفونت فعلی و جلوگیری عفونت و حمله بعدی تقسیم می شود. هدف اولیه از درمان ریشه کن کردن استرپتوکوک و آنتی ژن های آن از گلو است. پنی سیلین درمان انتخابی در کسانی است که به آن حساسیت ندارند و یک دوز پنی سیلین بنزاتین تزریقی می تواند اطمینان لازم را ایجاد کند.همچنین در حساسیت به پنی سیلین از سفالوسپورین ها استفاده می شود اما در هر حال باید مراقب 20% واکنش متقاطع میان آنها بود. از سالیسلات با دوز بالا برای درمان ضد درد می توان استفاده کرد و دوز های پایین تر برای اجتناب از تهوع و استفراغ استفاده می شود. وقتی که سالیسلات استفاده می شود باید تا جایی که موجب اثرات بالینی و یا سمیت سیستمیک شود دوز دارو را افزایش داد؛ که با وزوزگوش، سردرد و هیپرپنه مشخص می شود. کورتیکواستروئید برای درمان کاردیت شدید به کار می رود و بعد از 2 تا 3 هفته، دوز به میزان هفته ای 25% کاهش داده می شود. توصیه می شود برای اجتناب از عود بعد از استروئید، زمان کاهش دادن دوز کورتیکواستروئید به مدت دو هفته با سالیسیلات دوز بالا همپوشانی داشته باشد.